piv eo
Brezhoneg
Etimologiezh
Troienn verb
piv eo
- en ur goulenn eeun
- Piou eo, a zonj ganit ? Eus petore bro ? — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 17.)
- Ur soudanenn ruz, ur sourpiliz gwenn, dantelez outañ, piv eo ar mousig n'en deus ket graet kofadig lorc'h gant ar wiskamant-se [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 69.)
- en ur goulenn ameeun
- — Lavar d'in ma klevin piou eo hennez a garez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 44.)
- — « Lavar din piv eo, » emezañ, « [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 11.)
- Ar paotr marchosi, fouge ha lorc'h ennañ leizh e reor, a ra digoroù d' ar roue, a c'houlenn outañ piv eo hag eus a belec'h. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 42.)
- Ne ouzon tamm piv eo, met sur n'eo ket ur plac'h a zo bet eürus, nag unan mat da hadañ eürusted war he lerc'h. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 14.)
- Doujañs o deus evit ar beleg, n'eus forzh piv eo, ha goulenn kuzul a reont digantañ pa n'ouzont ket re vat war be du treiñ dirak kudenn pe gudennn. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 57.)
- a-wechoù e vo lezet ar verb:
- — « Piv an desketañ en ti ? »
— « Me, a respontas ar c'hi. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 7.) - Piv eo al laer? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 217.)
- — « Piv an desketañ en ti ? »