karez

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Furm anv-kadarn) Savet diwar an anv-kadarn kar hag an dibenn-ger -ez.
(Furm verb) Savet diwar kar-, pennrann ar verb karet pe karout, hag an dibenn-ger -ez.

Furm anv-kadarn

Unander Liester
Gourel kar
/ˈkɑːr/
kerent
/ˈkeː.rent/
Benel karez
/ˈkɑː.res/
karezed
/kaˈreː.zet/

karez /ˈkɑː.res/

  1. Furm venel unan an anv-kadarn kar.

Anv-kadarn

karez /ˈkɑː.res/ benel (liester : karezoù)

  1. Tamall.

Troioù-lavar

  • teurel ar garez war unan bennak

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep karez
dre vlotaat garez
dre c'hwezhañ c'harez
dre galetaat digemm
amreizh digemm

karez /ˈkɑː.res/

  1. Furm ar verb karet/karout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Me roy dit un ali, mar karez va selaou… — (Charlez Gwennou, Santez Trifina hag ar Roue Arzur, Montroulez, 1899, p. 96.)
— Ya, siwazh din ! Mar karez ma dizober anezhañ, Jakez kaezh ? Deut eo ganen aze. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 203.)
— Ma karez e vo desket dit. [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 37.)
— Lavar d'in ma klevin piou eo hennez a garez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 44.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù

Anagramoù