benel

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ben (e-barzh eben), hag -el.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	benel
Derez-uheloc'h	beneloc'h
Derez-uhelañ	benelañ
Derez-estlammiñ	benelat

benel /ˈbẽːnɛl/

1. (Yezhadur) A sell (e yezhoù zo) ouzh ar boudoù parez hag ivez, dre astenn, ouzh boudoù pe draoù par pe barez.

Gerioù heñvelster

• gwregel

Gerioù enepster

• gourel

Troidigezhioù

• galleg : féminin ^(fr)