Mont d’an endalc’had

astenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb hag anv-kadarn) Meneget er C'hatolikon (astenn).
Da geñveriañ gant ar verb kembraek astyn.
(Furm verb) Savet diwar « astenn- », pennrann ar verb « astenn », hep dibenn-ger.

Verb

astenn /ˈas.tɛn/ (displegadur)

  1. Hiraat.
    • Astenn a ra an deiz.
  2. astenn un dorn, ur vrec'h, ar gouzoug
  3. Astenn un dra da un den
  4. astenn an davañjer

Troioù-lavar

  • astenn an dorn : goulenn an aluzen
  • astenn e fri : furchal
  • astenn e c'henoù : dont da gaozeal hep bezañ pedet
  • astenn e gammed : mont buanoc'h
  • astenn e c'har : mont buanoc'h

Stummoù all


Troidigezhioù

Anv-kadarn

astenn /ˈas.tɛn/ gourel (liester astennoù)

  1. Ober un astenn → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  2. Ober un astenn d'un dra bennak, d'ar vuhez, d'ur bragoù, d'un davañjer, d'e c'houzoug.

Furm verb

astenn /ˈastɛn/

  1. Furm ar verb astenn e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb astenn en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.