hiraat
Neuz
Brezhoneg
Verb
hiraat /hiˈrɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : hiraet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ hiroc'h ; astenn
- Harry a oa bet o troc'hañ e vlev aliesoc'h eget an holl baotred all eus e glas met se ne rae mann ebet rak derc'hel a raent da hiraat, a-hed hag a-dreuz. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 25.)
- Hiraat a ra da vlev, erru int beget . TBP 2/38
Gerioù enepster
II. verb kreñv eeun
- Lakaat da vezañ hiroc'h
- Peurliesañ, ne oa nemet dilhad kozh da adaozañ : hiraat pe verraat ul lostenn, [...]. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 61.)
Troidigezhioù
Lakaat da vezañ hiroc'h
- esperanteg : plilongigi (eo)
- galleg : allonger (fr) , rallonger (fr)
- saozneg : to stretch out (en) , to lengthen (en)
Dont da vezañ hiroc'h