hiraet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar hira-, pennrann ar verb hiraat, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

hiraet /hiˈraet/

1. Anv-gwan-verb ar verb hiraat
   • — Petra a rofomp d'an den-mañ, evit bezañ hiraet ha bravaet hon son ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 18.)
   • — Hirraet eo an deiz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 201.)
2. Furm ar verb hiraat e trede gour unan an doare-gourc'hemenn
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : allongé ^(fr) , rallongé ^(fr)