krennañ
Neuz
Brezhoneg
Diwar an anv-gwan krenn hag al lostger -añ.
Verb
krennañ /ˈkrɛnːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : krennet) (displegadur)
- (Ral) Lakaat da vezañ krenn, kromm, ront ; krommañ, rontaat
- Berraat un dra bennak dre droc'hañ un tamm/tammoù anezhañ
- E korv e roched e oa eno o krenna ar c'harz, an dour o tiruillal diwarnañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 284.)
- (Dre astenn-ster) Digreskiñ
- Ar Riou, ar C'herriou, ar C'hariou, ar C'horiou, ar Piriou a oa en em glevet etrezo e ti ar Saliou, da vont da Garreg-al-Louarn, en noz-se, ha da reiñ e begement da Satanaz ha da grennañ dezhañ e c'hoant da zont da drubuilhañ repoz ar gristenion. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 114.)
- en em grennañ
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- galleg : arrondir (fr)
- galleg : raccourcir (fr)
Furm anv-gwan
krennañ /ˈkrɛnːã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan krenn