kerez

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Amprestet digant al latin.

Meneget er C'hatolikon (queres).

Da geñveriañ gant ar gerioù ceirios(en) en kembraeg, keres(en) en kerneveureg.

(Furm verb) Eus kar-, pennrann ar verb karout, hag an dibenn-ger -ez, gant ur pebeiladur vogalennek a/e.

Anv-kadarn

Kerez o tareviñ.

kerez /ˈkeː.res/ strollder (unanderenn kerezenn)

1. Frouezh bihan ar gerezenn, bouedek ha chugonus, ruz pe velen o liv, krenn o stumm.
   • Nag int a zo flour ha ruz, va c’herez ! E-giz muzelloù gwerc’hezed o c’hoarzhin da baotred yaouank. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 121.)
   • Ar mein-kerez, babu, torret ha lakaet, pemp dornad anezho en ul litrad gwin gwenn, a zo koulz evel al louzoù diaraok ; evañ div loaiad anezhañ war yun bemdez, ha kemend-all div eur goude koan. — (Loeiz ar Floc'h, E louzou da bep klenved, in An Oaled, niv. 35, 1931, p. 12.)

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet keres(enn).

Gerioù heñvelster

• babu
• kignez

Deveradoù

• kerezeg
• kerezenn

• kerizid
• kerez-gouez

• kerez-mor
• ruz-kerez

Troidigezhioù

• alamaneg : Kirschen^(de)
• esperanteg : ĉerizoj^(eo)
• galleg : cerises^(fr)
• italianeg : ciliegie^(it)
• kembraeg : ceirios ^(cy)

• kerneveureg : keres ^(kw)
• nederlandeg : kersen^(nl)
• saozneg : cherries^(en)
• spagnoleg : cerezas^(es)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kerez
dre vlotaat	gerez
dre c'hwezhañ	c'herez
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kerez /ˈkeːres/

1. Adstumm eus karez, furm ar verb karout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Ech ez da gouezhañ choazh, ma na gerez diwall…! — (Charlez Gwennou, Santez Trifina, Montroulez, 1899, p. 102.)
   • - [...]. Evelato, evit miret na deufen da ankounac'haat ac'hanout, e karfen kas ganen da batrom a zo aze, mar kerez rei anezan d'in. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)

Deveradoù

• mar kerez