gouzout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar gouz ha bout.
Testeniekaet en henvrezhoneg (gudbut) hag en krennvrezhoneg (gouzout).
Meneget er C'hatolikon (gouzuout).
Da geñveriañ gant ar verboù gwybod en kembraeg, gothvos en kerneveureg.
(Furm verb) Savet diwar « gouz- », pennrann ar verb « gouzout », hag an dibenn-ger « -out ».

Verb

gouzout /'guː.zut/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. anavezout ur fed
  2. chom da c'houzout,
  3. gouzout anezhi,
  4. gouzout a-walc'h,
  5. gouzout dare, gouzout doare
  6. gouzout gant pe goad ober [ibilien/loaioù],
  7. gouzout hiroc'h,
  8. gouzout keit, keit-se,
  9. gouzout e lavar,
  10. gouzout pelec'h skeiñ e benn,
  11. gouzout penn d'un dra bennak
  12. gouzout petra zo en tu all d'ar san,
  13. gouzout ar pleg war unan bennak,
  14. gouzout ar rag hag ar perag (eus an traoù),
  15. gouzout treiñ ar grampouezhenn, treiñ e grampouezhenn,
  16. gouzout (an tu) diouzh unan bennak,
  17. gouzout an tu d'ober un dra bennak,
  18. gouzout un dra bennak [dindan/dre] eñvor,
  19. gouzout un dra bennak dreist penn e viz,
  20. gouzout war be droad pouezañ ha war be du kouezhañ,
  21. ne oar den
  22. da c'houzout
  23. gouzout a ran, gouzout a ouzon, ... gouzout a ouzomp ...

Stummoù all

gouvezout

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet gouzoud, gouvezoud.


Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

gouzout /'gu:zut/

  1. Furm ar verb gouzout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ, hep kemmadur
  2. Gant ar c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h a, e, ne)
  3. En droienn pa c'houzout, pa ouzout:
  4. En droienn ma c'houzout, ma ouzout:
    • [...] : « Klev 'ta, Kourtez, cherompi a zo bet graet ivez d'az fri, met ha pa vefe daouhanteret, moarvat e van awalc'h dioutañ da vountañ el lec'h m'ouzout ! ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 30.)


Deveradoù

Divinadelloù

Troidigezhioù