dreist

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dre.[1]

Araogenn

Gour Furm
U1 dreist din
U2 dreist dit
U3g dreist dezhañ
U3b dreist dezhi
L1 dreist deomp, dreist dimp
L2 dreist deoc'h
L3 dreist dezho, dreist dezhe
D dreist deor
Gour Furm
U1 dreiston
U2 dreistout
U3g dreistañ
U3b dreisti
L1 dreistomp
L2 dreistoc'h
L3 dreisto
D dreistor

dreist /ˈdrɛjst/

  1. A-us da.
  2. nijal dreist un dra
  3. lammat dreist un dra
    • « [...] ; ne daio hini da gregiñ ennoc'h nemet lammat a rafe dreist hor c'horf-ni, [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
    • E-pad m’edo ar soudarded o lakaat ho fuzuilhoù e doare da dennañ, an Aotrou Breton ha Filip a yoa dija lammet dreist ar c’hleuz en ur park, hag eus ar park-se en ur c’hoad bihan a-zioc’h ar foenneier. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 157.)
  4. dreist da udb
  5. dreist pep tra
  6. dreist-holl
  7. dreist ar re all

Deveradoù

Troienn


Krennlavaroù

Troidigezhioù

Gwelet ivez

Daveoù

Roll an daveoù :

Adverb

  1. adverb war-lerc'h un anv-gwan

[