lammat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar lamm hag -at.

Meneget er C'hatolikon (lamet).

Da geñveriañ gant ar verboù llamu en kembraeg, lamma en kerneveureg, ling- en galianeg.

Gwelet ivez anv ar meuriad galian Lingones, ("al lammerien").

Verb

Krennarded o lammat.

lammat /ˈlãmːat/ verb gwan (displegadur)

1. Ober ul lamm pe lammoù.
   • E-pad m’edo ar soudarded o lakaat ho fuzuilhoù e doare da dennañ, an Aotrou Breton ha Philip a yoa dija lammet dreist ar c’hleuz en ur park, hag eus ar park-se en ur c’hoad bihan a-zioc’h ar foenneier. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 157.)
2. lammat gant un den
3. Talmañ pa gomzer eus ar galon, ar gwad.
4. lammat dreist un dra , dreist ur c'hleuz, dreist ur c'harzh:
   • lammat dreist ar roudenn
5. lammat e kreiz un den (kalon)
   • Ar gwel-se a lakae e galon da lammet en e greiz, hag e bedenn a save tommoc'h war-zu an neñv. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 165.)
6. lammat gant ar gonnar, gant ar spont : pa vezer konnaret pe spontet

Stummoù all

• lammet

Stummoù rannyezhel

• lampat

Deveradoù

• adlammat
• daoulammat
• darlammat
• delammat
• dilammat
• dislammat
• lammedikat
• lammikat
• lammat kuit
• pevarlammat

Troioù-lavar

• lammat ha sailhat

Troidigezhioù

• galleg : sauter ^(fr)  ; bondir ^(fr)  ; (se) précipiter ^(fr) (sur) ; battre ^(fr) (coeur, pouls)
• kembraeg : llamu ^(cy)
• kerneveureg : lamma ^(kw)
• saozneg : to jump ^(en) , to leap ^(en)