delammat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger de- hag ar verb lammat.

Verb

delammat /deˈlãmːat/ (anv-gwan-verb : delammet) (displegadur)

    • Ar manac'h bihan a zelammas kerkent el liorzh, o krial : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 212.)

Stummoù all

Deveradoù

Troidigezhioù