bout

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet e henvrezhoneg bot, but.^[1]

Da geñveriañ gant an anvioù-verb bod e kembraeg, bos e kerneveureg ha both, buith e heniwerzhoneg.

Deuet eus un anv-verb keltiek *buto (g.), a rafe dont eus ur wrizienn indezeuropek *bʰHu- « bezañ », damheñvel ouzh bhūtáḥ « bezañ bet » ha bhū́tiḥ « bezout » e skañskriteg, būti « bezañ » e lituaneg, být « bezañ » e tchekeg h.a.^[2]

Verb

stumm koshañ an anv-verb bezañ; ur stumm raloc'h bezout zo ivez

a gaver e-barzh en devout, talvout,

1. Plijadur am eus bet, 'vit ma bout maleürus . Louis Eunius 1007

   Ar chistr zo graet 'vit bout evet. Kanaouenn

   Bout e zou avaleu. GBDV 56

   Bout e zou glaù. GBDV 56

   Bout es avaleu. GBDV 56

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 123.
• ^[2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 122-23.