bos

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant ar galleg : bosse.

Anv-kadarn 1

bos /ˈbos/ gourel (liester : bosoù)

  1. (diwar-benn an dud) C'hwezhadur, yoc'henn war un tachad askonek, diwar ur stokadenn pe ur vloñsadenn.
  2. Tort, distummadur al livenn-gein.
  3. Torgenn naturel war gein loened 'zo : kañvaled, dremedaled.
  4. (Merdeadurezh) Fun implijet evit eren ar bagoù.
  5. Riboul, abadenn lonkañ.
    • [...] rak krenañ a ra daouarn ar c'helenner goude ar penn-devezh bos a zo bet abaoe kreisteiz [...] — (Yann Gerven, Tonkad kriz Tom Bruise, Al Liamm, 2007, p. 66.)
    • Job a oa aozet dezhañ gant e vamm ur soubenn rous treutik a-walc’h, a zo ken dispar, hervez em eus klevet, da gas kuit a-ziwar an teod, ar blaz c’hwerv a chom goude un devezh bos. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 27.)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

sterioù all


Kerneveureg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

bos /ˈbos/

  1. Bezañ, bout.


Iwerzhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

bos /Distagadur ?/ benel

  1. Palv an dorn, boz.


Latin

Anv-kadarn

bos ( bovis)

  1. Ejen