fregañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
fregañ /ˈfreːɡã/ verb gwan (displegadur)
- Regiñ.
- Dibaot ar sac’h na rank fregañ,
Pa vez bet Paol ouzh e gargañ. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 40.)
- Dibaot ar sac’h na rank fregañ,
- (Diwar-benn ar mor) Terriñ.
- Diwar an aod ne oad ket evit kas dezhe sikour : an taolioù-mor a frege re rust war ar c’herreg. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 143.)
fregañ verb kreñv eeun
- Regiñ.
- Piladeg a vije alies etre ar baotred. Ar re-mañ, pa deuent d’ar gêr, drastet ha diframmet o dilhad, pa vije goulennet digante penaos o devoa graet evit o fregañ, a damalle anezhe, gwir pe c’haou, da Vilzig. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 58.)
- Stoket ha distoket e oa bet evelato gant ar mor ha gant an avel ; ar gouelioù a oa bet freget holl ha graet evel dantelez anezho [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 14.)
- Un taol kontell ha freget ar paper. — (Kristian ar Braz, Kest, Keit Vimp Bev, 2009, p. 10.)
- N’int ket evit lakaat an avel da sevel nag evit fregañ ar c’houmoul. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 82.)
Deveradoù
Troidigezhioù
- alamaneg : reißen (de) , einreißen (de) , zerreißen (de) , zerren (de) , zupfen (de)
- esperanteg : ŝiri (eo)
- faeroeg : skræða (fo) , royta (fo)
- finneg : repiä (fi)
- galleg : déchirer (fr)
- henhebraeg : קרע (*) (qaraï) gourel
- ido : lacerar (io)
- indonezeg : bedah (id) , membedah (id) , merobek (id) , mengoyak (id)
- japaneg : 破く (ja) (やぶく) (yabuku)
- katalaneg : arrencar (ca) , arrancar (ca) , esquinçar (ca) , estripar (ca)
- latin : lacerare (la)
- nederlandeg : rijten (nl) , scheuren (nl)
- portugaleg : dilacerar (pt) , rasgar (pt) , romper (pt)
- roumaneg : deșira (ro)
- rusianeg : оторвать (ru)
- saozneg : to tear (en) , rip (en)
- spagnoleg : rasgar (es) , desgajar (es) , arrancar (es)
- tchekeg : trhat (cs) ; drásat (cs)