sodiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn sod hag al lostger -iñ.

Verb

sodiñ /ˈsoːdĩ/, verb gwan ha verb emober (anv-gwan-verb : sodet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Treiñ/mont sot, trelatiñ:

   Peadra a vez da sodiñ — (TBP?, p. ?.)

   • Job a oa mezo hag a skrigne e zent en noz-mañ ken e oan prest da zodi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 478.)
   • Arru on prest da zodi gand an amzer-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
   • Sodiñ a ra (trelatiñ a ra). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 282.)
2. Mont e kounnar ruz:
   • Krog out da zodi adarre ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 128.)
   • Pa grog hennez da zodi e torr toud an traou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
   • Darbet e oa dezañ beza sodet pa oa divennet outa eva gwin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
3. Pennfolliñ
   • Pa ne oan ket sodet en deiz-se bepred ne sodin ket biken. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
4. Mont diroll (diwar-benn an amzer, an avel)
   • Krog eo an amzer da zodi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)

Troioù-lavar

• sodiñ gant unan bennak, sodiñ gant un dra bennak : bezañ troet gant unan bennak/un dra bennak, douget dezhañ betek koll e skiant.

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat (unan bennak) da dreiñ sot, genaouek.
2. Lakaat (unan bennak) da grediñ traoù diboell ; gennañ unan bennak
   • Ar merhed a veze o sodi anezi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
3. Lakaat unan bennak da goll e greñv warnañ e-unan, da fuloriñ, da bennfoliñ

   Ar vugale n’eo ket diaes sodiñ anezho — (TBP?, p. ?.)

Gerioù kevrennek

• sodeziñ
• peursodiñ

Krennlavarioù

• An hini a vez sod a vez sodet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 315.)