douget

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

douget /ˈduːɡet/

1. Anv-gwan-verb ar verb dougen.
2. bezañ douget (da lec'h pe lec'h)
3. bezañ douget da dra pe zen
   • Tremen a rae Lom evit ur gwaz ken sioul, ken douget d'ar pedennoù hag ul leanez pilpave, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 28.)
4. bezañ douget da ober tra pe dra
5. Furm ar verb dougen e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.

Troioù-lavar

• bezañ douget da