doug

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

(Anv-kadarn) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm verb) Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

doug /ˈduːk/ gourel hollek

Nerzh diabarzh a gas un den davet un pen all pe un dra.

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

galleg : prédisposition ^(fr)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	doug
dre vlotaat	zoug
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	toug
amreizh	toug

doug /ˈduːk/

Furm ar verb dougen e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Ur vantell zo ganti, war he brec’h eo he doug. — (Frañsez-Vari Klec'h, Hunvre ann Duk a Vreiz, Iann Pevare, e-barzh Bleuniou-Breiz, Th. Clairet, Kemperle, 1862, p. 224.)
- Ar merser a zoug war he chouk,
  Ar bennhêrez a zoug a-raok. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 186.)
- Evel-se pep gwezenn vat a zoug frouezh mat ; mes ur wezenn fall a zoug frouezh fall. — (Aviel hon Aotrou Jesus-Christ hervez Sant Vaze, Pariz, 1890, p. 18.)
- Perak e toug ar chapel an anv a Gozh-Iliz ? — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 927.)
Furm ar verb dougen en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
- Ac’hanta, doug ma bec’h diouzhtu. — (Alc'houeder Treger (Erwan Berthou), Dre an Delen hag ar C’horn-boud, Sant-Brieg, Pariz, 1904, p. 102.)