troet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar tro (eus treiñ) hag -et.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen troet
Derez-uheloc'h troetoc'h
Derez-uhelañ troetañ
Derez-estlammiñ troetat

troet /ˈtroːet/

  1. Bezañ troet (douar, foenn, laezh)
  2. bezañ troet (douar, pajennoù) gant un dra bennak (daouarn, mekanik)
    • An douar, troet brav gant kontilli an erer, a zistamm. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 43.)
  3. bezañ krog da ober un dra bennak
  4. bezañ troet war e du mat : en imor vat
  5. bezañ troet mat :
  6. bezañ troet fall : aet da fall
  7. bezañ troet gant un dra : tomm ouzh un dra.
  8. bezañ troet da ober un dra : kaout c'hoant da ober un dra
  9. bezañ troet e spered
  10. bezañ troet en un dra bennak:



Kembraeg

Etimologiezh

Diwar tro, eus ar verb troi hag -et.

Furm verb

troet