erer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Erer

Brezhoneg

Etimologiezh

(1732)[1] Diouzh ar c'hrennvrezhoneg erer, da geñveriañ gant ar c'hembraeg eryr, ar c'herneveureg er hag an iwerzhoneg iolar. Dont a rafe eus ur ger predenek *or-iro-. Gwelet an henslaveg or-ĭlŭ, an alamaneg aar hag adel-aar « erer hael », en deus roet Adler, an henc'hresianeg ὅρ-νι-ς « evn bras », hag all.[2]

Anv-kadarn

Un erer (Aquila chrysaetos)

erer /ˈeː.rɛr/ gourel (liester erered)

  1. (evnoniezh) : Evn-preizh deiz, (aquila) bras pe vrasoc'h e vent, kromm e veg ha kreñv e pavioù.
    • un neizh erer
    • hag ar pevare aneval a oa heñvel ouzh un erer o nijal. — (Diskuliadur, 4-7, e-barzh Testamant Nevez hon Aotrou hag hor Salver Jezuz-Krist, troet gant Gwilh ar C'hoad, 1893, adwelet ha lakaet e brezhoneg a-vremañ gant Lukaz Bernikod, 2004.)

Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Furm anv-kadarn

erer /ˈeː.rɛr/

  1. Furm lies an anv-kadarn « arar ».
    • Gouel an Erer kozh.
    • An douar, troet brav gant kontilli an 'erer, a zistamm. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 43.)
    • An nav loen gwellañ a zo sterniet ouzh an erer, tri vrabant. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 41.)

Anagramoù

Daveoù

Roll an daveoù :

Gwelet ivez

  • Ar pennad « erer » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia