genaouek

Gwelet ivez : genaoueg

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn genoù hag al lostger -ek.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	genaouek
Derez-uheloc'h	genaouekoc'h
Derez-uhelañ	genaouekañ
Derez-estlammiñ	genaouekat

genaouek /ɡẽˈnɔwːek/

1. (Rouez) Hag en deus ur genoù bras, hag a chom digor.
2. Sot, beulke
   • — Ne gouien ket oa ker genaouek, ken diot, ken divergont kapitened ar Republik. [...]? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 63.)
   • Forz pegen genaouek oun, bepred oun barrek d'ober skol d'ac'h! — (Erwan ar Moal, Bilez hag e vestr, Feiz ha Breiz, Brest, 1926, p. 6.)
   • « [...]. N'eus forz petra a c'hoarvezo, c'houi hoc'h eus en ho sac'h a-walc'h a droiou fin evit en em denna, hag hoc'h enebourien, eur wech c'hoaz, en em gavo genaouek ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 39.)
   • Yun a en em gavas genaouek. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)

Deveradoù

• dic'henaouegiñ
• genaoueg
• genaouegiñ

Gerioù kevrennek

• genaouek-daonet

Gerioù heñvelster

• bezañ genaouek evel ur ribot : bezañ sot-kenañ.
• bezañ paket genaouek
• bezañ tapet genaouek

Troidigezhioù

• galleg : niais ^(fr) , sot ^(fr)
• galleg : qui a une grande bouche ^(fr)
• galleg : qui reste la bouche ouverte ^(fr)