chom

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant an henc'halleg chomer « diskuizhañ, na labourat ».[1]
Mar an da chom d'un ti nevez ...

Verb

chom /ˈʃɔmː/ verb gwan (displegadur)

  1. Chom en ul lec'h : na vont eus ul lec'h, na vont kuit, na vont diwar wel.
  2. chom ur pennad
  3. chom gant un den: bezañ da un den atav (perc'hennañ)
    • Nebeut a dra a chom koulskoude ganin — (Anjela Duval, Koun, 1961, e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 167.)
  4. Na cheñch (stad, neuz, imor, hag all).
    • Ma choman pell den yaouank — (H. Laterre (Bodlan) ha F.Gourvil (Barr-Ilio), Diviz diwar-benn an dimeziñ e-barzh Kanaouennou Breiz-Vihan, 1911.)
    • Hepdout e chom mut pep boud — (Anjela Duval, Pa dec’h an Awen, 1965, e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 292.)
  5. bezañ o chom en un tu bennak: ober e annez en ul lec'h bennak, bevañ eno peurliesañ.
  6. kaout poan, plijadur, o chom ...
  7. chom hep ober un dra bennak : na ober an dra-se ; tremen hep ober.
    • Chom hep ’n em laouenaat gant ar veulodi, — (Mammenn ?.)
    • Chom hep bezañ glac’haret gant ar rebech — (Anjela Duval, Furnez an Tibet, 1969, e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 681.)
  8. Mont da chom da ul lec'h bennak :
  9. Dont da chom da ul lec'h bennak
  10. chom da ober un dra bennak
    • chom da c'horiñ vioù: chom da ruzañ, da zastum tachoù ...
  11. chom un dra bennak (amzer, boued, lec'h, plas, )
    • C’hoant am eus bet da rei ar skrivagner da anaout ar muia ’r gwella hag e welan bremañ e chom nebeut a blas ganin da gomz eus e skridou. KBSA


Gerioù heñvelster

na vont kuit (1)

Deveradoù

Troioù-lavar

-gant un adverb pe un droienn (lec'hiañ pe amzeriañ):

-gant un anv-gwan pe anv-gwan-verb, pe anv-kadarn:


-gant ur verb (degaset gant da)

-

- gant un anv-kadarn

- e, en

-

-etre

-evel

-gant

-hep

- war

Troidigezhioù

Krennlavaroù

Daveoù

Roll an daveoù :