cheñch
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
cheñch /ˈʃɛ̃ʃː/ verb gwan ha verb kreñv (anv-gwan-verb : cheñchet) (displegadur)
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- Chench a viliner,
Chench a laer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 307.)