chomaj

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus chom hag -aj.

Anv-kadarn

chomaj

  1. Lec'h da chom; ti, tiegezh.
    • Eun devez, n'euz ket c'hoaz eur bloa
    Eur chomaj kaer a dremeniz :
    Hervez ma zeblante, a oa
    Kastel eun tamm mad a vourc'hiz. — (L. K., Sonic, Feiz ha Breiz niv. 33, 1880, p. 270a.)
    • Ar Vedouined, 'vel ma zo bet laret, a zo Arabed ha n'o deuz chomaj e-bed. — (Loeiz ar C'hlerg, Ma Beaj Jeruzalem, 1903, p. 292.)
    • E Koad-Tredraezh, d'ar c'houlz-se, e oa daou chomaj ... TBP 2/74
  2. chomlec'h
    • Na vo ken skrivet chomach ar c'haser. — (Mandajou-post nevez, Ar Bobl niv. 302, 1910, p. b.)


Troidigezhioù