stambouc'hañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn stambouc'h hag al lostger -añ.

Verb

stambouc'hañ /stãmˈbuːɣã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : stambouc'het) (displegadur)
I. verb gwan (diwar-benn an dud).

1. Bezañ karget-tenn, koeñvet e stomog.
2. (Dre astenn-ster) Mougañ

II. verb kreñv eeun (diwar-benn ar boued)

1. Kargañ tenn stomog unan bennak, lakaat stomog unan bennak da goeñviñ.
   • An disterañ tra a zebran a stambouc'h ac'hanon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 120.)
2. (Direnadenn) Terriñ buan an naon ; kargañ ar stomog betek re.
   • Ar chokola, pa vez bemdez, ne garan ket anezañ : stambouha a ra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
3. (dre skeudenn-lavar) Reiñ re a zispleg, a dro, d'un danevell, d'ur skrid, e c'hwezhañ betek re.

Deveradoù

• stambouc'hadenn
• stambouc'hek
• stambouc'helezh
• stambouc'hus

Troidigezhioù

• galleg : ballonner ^(fr) , boursoufler ^(fr) , enfler ^(fr) , gonfler ^(fr)
• galleg : bourrer ^(fr) (aliment)
• galleg : engouer ^(fr)