stambouc'het

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar stambouc'h-, pennrann ar verb stambouc'hañ, hag an dibenn-ger -et

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	stambouc'het
Derez-uheloc'h	stambouc'hetoc'h
Derez-uhelañ	stambouc'hetañ
Derez-estlammiñ	stambouc'hetat

stambouc'het /stãmˈbuːɣet/

1. Leun-tenn e stomog betek bezañ diaes ; houbet, sammet
   • C'hwi a ziwallo da hastan re 'n eur zibri ha da lonka re war eun dro, pe c'hwi a chomo stambouc'het. — (L. LE CLERC, Exercices sur la grammaire bretonne du dialecte de Tréguier, Prud'Homme, 1910, p. 55.)
   • Stambouhet on hizio. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
2. (A-wechoù) (dre skeudenn-lavar) Leun-tenn (diwar-benn ar salioù, ar c'harbedoù, hag all)

Troioù-lavar

• bezañ stambouc'het gant al lard : bezañ re lart

Troidigezhioù

1. galleg : rassasié ^(fr)
2. galleg : bourré ^(fr) , plein à craquer ^(fr)