hastañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn hast hag al lostger -añ.
Verb
hastañ /ˈhas.tã/ verb gwan-verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : hastet) (displegadur)
- Mont buan
- Gwall hastañ a rez ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 193.)
- Hastañ a reer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 98.)
- Mougañ a ri o hastañ evel-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 39.)
- Hastañ eo hon eus d'ober, n'eo ket chom da dortañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 80.)
- hastañ buan : hastañ afo.
- (dirak un anv-verb) :hastañ ober un dra bennak
- Hastit lakat dour war an tan da virviñ evit teurel e-barzh. KAB 3/200
- Hastit dont. KAB 3/204
- Hastit ober pinijenn, hag e pignfot d'an neñv war-eeun, ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 110.)
- Tadig koz an dienez a hastas disken ; [...]. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 146.)
- Hastañ 'reas lazhañ an tan war e gorn ha bountañ anezhañ en e c'hodell. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 47.)
- hastañ buan
- hastañ afo ober un dra bennak
- hastañ goustad: troidigezh ar bomm latin festina lente
Notenn
Ur ganaouenn zo (pe a zo bet) er skolioù ma vez(e) desket d'ar vugale: Lamm 'ta lapin bihan ha hast buan da bokat... gant ur fazi.