re
Aller à la navigation
Aller à la recherche
![]() |
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
re /ˈreː/
- Re a dud, re a draoù
- Re vihan, re vras.
- Bezañ a re
- Ha neuze me a oar a-walh ez on bet a-re ganit-te ordinal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 189.)
Krennlavarioù
- Soubenn al laezh pa vez re sall
A lavar an dud, zo ur meuz fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)
Raganv-gour
re /re/ raganv ha ger-perc'hennañ
- Dirak ur renadenn-anv:
- Re ar merour a oa gwerzhet keroc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 134.)
- Dirak un anv-tiegezh:
- Da re Beron 'vat e oant kerent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 134.)
Italianeg
Anv-kadarn
re
gourel | benel | |
---|---|---|
unander | re | regina |
liester | re | regine |
Krennlavaroù
Sikilianeg
Etimologiezh
- Eus rex e latin.
Anv-kadarn
- Roue.