lart

Gwelet ivez : lard

Brezhoneg

Eus an anv-kadarn « lard ».

lart /ˈlart/

A zo tev, druzoni ennañ.
Diwar-benn loened:
- Ar moh lard a ya triweh rêl al livr en beo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 157.)
- Eus darn anezho e tenned kasedoù, barrikennoù, pezhioù bras, sac'hadoù bleud ha ludu gris, hag e re all e karged saout lart, deñved, moc'h, sac'hadoù ed ha traoù all. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 11.)
- War an hent e kave, lies gwech, toucherien-loened o vont, en ur sakreal hag en ur lakaat o foetoù da strakal, da gas d'ar vag bandennadoù saout lart pennasket ha diaes da ren, bet prenet gant kigerien Pleiben evit re Vrest. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 11.)
- Anavezout a ran tud hag a vez o frikotañ 'pad ar bloaz, pevar devezh war seizh, d'an nebeutañ : friko ti-nevez, friko gwadigennoù pa vez lazhet ar porc'hell lart. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 68.)
Diwar-benn tud:
- Honnezh a oa lart, ne oa ket feson an dienez warni — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 44.)
- Hennezh zo lart: sell e adgroñj! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 216.)