o divije

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar o ha divije.

Furm verb

o divije /odiˈviːʒe/

1. Furm ar verb en devout/kaout e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout
   • Ma karche ar c'here beza eat da ziskarga he goustianz d'he bersoun pe da eur beleg-all-bennag er gofesion, Doue hag an dud o diviche great eur zell a druez out-han. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 304.)
   • Jilig. — Hag e vije ! Ho pugale o divije mez, tra nemed ken o tougen hoc'h hano ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 39.)
   • Lavaret en doa d'ar pemp-man o divije ar pez a garchent hed o buez, mar gellchent digas d'ezan al leorig a glaske. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 81.)

1. • Neuze, tra euzus da soñjal ! e teuas en e spered lezel anezo da ren eur vuhez fall evit m’o divije eun tamm boued bennak da lakaat etre ho dent. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 104.)

Stummoù all

• o devije
• o dije

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) auraient ^(fr)
• saozneg : (they) would have ^(en)