bugale

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar bugel hag -ez, troet da e.

Furm anv-kadarn

Bugale e Jenin e Palestina.

bugale /byˈɡɑːle/

1. Furm lies an anv-kadarn bugel.
   • « It pep hini d'e gêr, va bugale vat, [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
   • An tri-all hag ar vugale a ioa maro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 84.)
   • Hennez a zo eur hleñved abominabl da goueza war ar vugale. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 223.)

   Bezañ gant bugale.

   Genel bugale.

   • N'eo ket a-walh genel ar vugale, maga anezo a vez d'ober ive. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)

   Kaout bugale.

   • Gwreg ha bugale en doa ivez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 89.)

   Ober bugale.

   Sevel bugale.

   • Me am-eus bet trawalh a boan o sevel ma bugale, ne oan ket e-sell a gen. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 459.)

Gerioù heñvelster

• krouadurioù
• moused

Deveradoù

• bugalez
• bugaligoù
• krouadurioù

Gerioù kevrennek

• poan-vugale

Troioù-lavar

• bugale gaezh
• bugale geizh
• bugale gendirvi gompez
• sevel bugale

Troidigezhioù

• galleg : enfants ^(fr)