krouadurioù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn krouadur hag an dibenn-ger -ioù

Furm anv-kadarn

krouadurioù /kruaˈdyrju/

  1. Furm lies an anv-kadarn krouadur
    • — [...]. N'eus nemet an Aotrou Doue a c'hell barn e grouadurioù. [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 58.)

Troidigezhioù