krouadur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus krouiñ hag -adur.

Anv-kadarn

krouadur /kruˈɑːdyr/ gourel (liester : krouadurien)

  1. (relijion) Den krouet.
    • Ni zo holl krouadurien da Zoue : krouet gantañ.
  2. Bugel yaouank

Deveradoù

Troidigezhioù