merc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

-1

Meneget er C'hatolikon (merch).
Da geñveriañ gant ar gerioù merch en kembraeg, myrgh en kerneveureg.

-2

Diwar an anv-kadarn marc'h.

Anv-kadarn

merc'h /ˈmɛrx/ benel (liester : merc'hed)

  1. bugel ur vamm hag un tad ha n'eo ket ur mab.
    ma merc'h
    bezañ merc'h da unan bennak.
  2. dimeziñ da verc'h un den
  3. reiñ e verc'h da unan bennak : da zimeziñ
  4. plac'h
  5. reiñ c'hwezh vat : teurel c'hwezh vat

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Krennlavaroù

  • Miz meurz
    Gant e reveurz
    A ra d'ar wrac'h kac'hat en ti
    Ha d'he merc'h koulz hag hi.
    — (SAV niv. 27, Nevez amzer 1943, p. 28.)

Troidigezhioù

Furm anv-kadarn

Diwar ar ger kembraek meirch, liester march.
  1. Furm kozh lies an anv-kadarn marc'h.

Stummoù all

Troidigezhioù