anv

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Kavet en henvrezhoneg (anu).

Meneget er C'hatolikon (hanu).

Da geñveriañ gant ar gerioù enw en kembraeg, hanow en kerneveureg, ainm en iwerzhoneg, anuan en galianeg.

(Furm verb) Savet diwar « anv- », pennrann ar verb « envel », hep dibenn-ger.

Indezeuropeg	Henamzer uhel Kentkeltiek h.a.	Henamzer Predeneg h.a.	Krennamzer uhel Henvrezhoneg h.a.	Krennamzer izel Krennvrezhoneg h.a.	Amzerioù modern Brezhoneg h.a.	Yezhoù all
*h₁nómn̥(en)	*anman(en),(fr),[1]	*anw(en)	anu	hanu, anff	anv anw [etrer.]
					enw, hanow	Kerneveureg
			anu	enw	enw	Kembraeg
		anuana				Galianeg
		anm	ainmm, ainm	ainm	ainm [iwerz.]	Gouezeleg
	*nomen	nōmen	nom		nom [gall.]	Romaneg
	*namô(en)	*namō(en)	nama	name	name [saoz.]	Germaneg
	*ónomə(en)	ὄνομα (ónoma)			όνομα (ónoma)	Gresianeg
	*inˀmen(en)	*imę(en)	imę		imię [pol.]	Slaveg
	*Hnā́ma(en) > nāman	nāma > nām			nâm [pers.]	Iraneg
	*Hnā́ma > nā́man	ṇāma			nām [hind.]	Sanskriteg

Anv-kadarn

anv /ˈãnw/ gourel (liester : anvioù)

1. Ger a dalvez da envel, da aroueziñ ur boud (den pe loen), un dra bennak.
   • Fañch e oa anv ar mab henañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
   • Pe anv eo hennezh ? Pe anv oc'h-c'hwi?
   • Petra eo e anv ?
   • — C'houi ? Pe hano oc'h euz ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 291.)
2. bezañ en anv unan bennak
3. Bezañ anv eus un den, eus un dra
   • Evit peurlavarout bremañ : ar marc'h a zo bet kemend-all a anv anezhañ er marvailh-mañ a oa tad Yannig, [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 68.)
4. Bezañ anv gant unan bennak eus un dra bennak, a un dra bennak

   • N’eus ken anv ganeoc’h nemet a Zoue. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 51.)
   • N’oa ken anv ganto nemet eus an Aotrou B. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 51.)
   • N'eus anv ebet a gement-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 187.)

5. ober un dra bennak en anv Doue, en an' Doue.
   • Da c’houlenn an aluzen en anv Doue. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 281.)
   • Roit an aluzen d’ar paour en anv Doue. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 160.)
6. kaout un dra bennak war e anv : bezañ perc'henn war un dra bennak en-ofisiel.
7. Komz anv, kontañ anv, lavarout anv, eus un den : ober anv eus un den.

Doareoù-skrivañ all

• anw, en doare-skrivañ etrerannyezhel
• ano, e KLT hag e falc'huneg

Deveradoù

• adanv
• anvad
• anvadur
• anvadurezh
• anvek
• anver

• anvidigezh
• dianv
• dizanv
• envel
• kentanv

• lesanv
• moranv
• peanv
• pennanv
• raganv

Gerioù kevrennek

• anv-badez
• anv-gwan
• anv-kadarn
• anv-kaer
• anv-lec'h

• anv mat
• anv-pluenn
• anv-stroll
• anv-tiegezh
• anv-verb

Troioù-lavar

• bezañ anv eus un den (pe eus un dra)
• kaout un dra bennak war e anv
• klevout anv (eus un dra pe eus un den)
• lakaat e anv
• ober anv eus un den
• ober en anv un den
• ober un anv eus unan bennak

Troidigezhioù

• finneg : nimi ^(fi)
• galleg : nom ^(fr)
• iwerzhoneg : ainm ^(ga)
• kembraeg : enw ^(cy)
• kerneveureg : hanow ^(kw)
• nederlandeg : naam ^(nl)
• saozneg : name ^(en)
• spagnoleg : nombre ^(es)  gourel
• turkeg : ad ^(tr)

Furm verb

anv /Distagadur ?/

1. Furm ar verb envel e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb envel en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ranko Matasović : Etymological Dictionary of Proto-Celtic (2009), p38.