buhez

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon, diwar an henvrezhoneg buch (buoc'h) hag a oa ar bevañs pennañ d'ar mare-se.
Da geñveriañ gant ar c'hembraeg buchedd[1].

Anv-kadarn

buhez /ˈbyːe(s)/ benel (liester : buhezioù)

  1. An amzer ma vev un den
    Buhez un den, ul loen.
  2. kavout berr ar vuhez
  3. kavout hir ar vuhez
  4. lezel e vuhez gant unan bennak
  5. buhez fall : gwallvuhez

Distagañ

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. "Buhez" e-barzh an Dictionnaire étymologique du breton gant Albert Deshayes, embannadurioù chasse-marée, p.146