gwellaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan gwell hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwellaat
dre vlotaat	wellaat
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwellaat
amreizh	wellaat

gwellaat /ɡɥɛˈlɑːt/ verb gwan, verb kreñv eeun (displegadur)

Dont da vezañ gwelloc'h
- Jilig. — [...]. Hag evit ar pennher, an aotrou Sane a zo eur golladenn ha netra ken ! eun den chouchet mar deuz unan, henvel ouz e dad, a ra an neuz da garet e vistri evit rei lamm d'ezo goude, gwelloc'h a-ze ! met marteze pa vezoc'h gantan e wellaio... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 31.)
Dont da vezañ yac'hoc'h, mont gwelloc'h (diwar-benn stad korf an dud)
- Dont du-mañ a rae alies awalc'h ar mezeg, met pa veze goulennet digantañ : « Ac'hañ 'ta, Aotrou, penaos emañ ar bed gant ho klañvourez ? hejañ skoaz a rae bep tro : « Feiz, emezañ, n'a ket falloc'h ! » Met morse ne lavare : « Sin gwellaat a zo warni ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 42.)
- Gwelleet eo e zaouarn bremañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)
Dont da vezañ tevoc'h
- Debr ! ma wellaï. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)
- Diwar win e wellaër buannoh evid diwar jistr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)
gwellaat tra pe dra, pe den pe zen: degas gwellaenn enno; pareañ.
- - Nann, emezañ, va roue ; bez' ez eus un dra bennak hag a c'hellfe ho kwellaat. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 21.)
- Gwelleet e-nevoa e har dezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)

Gerioù enepster

Deveradoù

Krennlavarioù

N'eo ket gwellaad a ra ar marc'h pa vez red e varc'hegez alïez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 305.)

Troioù-lavar

Troidigezhioù

galleg : ^(fr)