gwashaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gwazh hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwashaat
dre vlotaat	washaat
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwashaat
amreizh	washaat

gwashaat /ɡwaˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwashaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Mont gwashoc'h (diwar-benn an dud, stad o c'horf, o yec'hed)
2. Mont war washaat : dont da vezañ klañvoc'h
   • Ar glav, an avel hag ar c'hurun ac'h ae war washaat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 228.)
3. Dont da vezañ gwashoc'h (diwar-benn ar c'hleñvedoù)
4. Dont da vezañ treutoc'h
5. Dont da vezañ gwashoc'h, rustoc'h (diwar-benn an amzer a ra, ar mor)
   • — [...], ha dre ma savfet e washao ar glav, ar grizilh, an erc'h, an avel hag ar c'hurun ; un amzer spontus ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 211.)
   • Ar glav, an avel, ar c'hurun ac'h ae war washaat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 228.)
6. Dont da vezañ gwastet gant ur c'hleñved bennak (diwar-benn ar frouezh, al legumaj)
7. Dont da vezañ gwashoc'h (diwar-benn arvezioù ar vuhez, ar gevredigezh)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat (un dra bennak) da vout gwashoc'h (diwar-benn ar poanioù, ar c'hleñvedoù, ar santadurioù)
2. Lakaat (unan bennak) da vout droukoc'h (diwar-benn an dud)
3. (Dre astenn-ster) Lavaret droug diwar-benn (unan bennak)

Troidigezhioù

• galleg : devenir plus mauvais ^(fr) , (s')aggraver ^(fr) , empirer ^(fr)
• galleg : rendre plus mauvais ^(fr)