tevoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan tev hag an dibenn-ger -oc'h

Furm anv-gwan

tevoc'h /ˈtewːɔx/

  1. Derez-uheloc'h an anv-gwan tev
  2. Tevoc'h eget :
    • Debret e spered gant an enkrez-se, e tivizas Vortigern sevel, e-kreiz porzh e gastell kreñvañ, un tour uheloc'h ha tevoc'h eget nep tour er bed. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)
    • Tev eo an treid da welet er mor, tevoc'h eget pa vezont er-maez. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 123.)
  3. Tevoc'h evit :
  4. Tevoc'h-tevañ : muioc'h-mui tev

Gerioù enepster

Troidigezhioù