treutoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan treut hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

treutoc'h /ˈtrøtːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan treut
   • — [...] : ha pa retornin d'ar gêr, e vo ret dezhe bezañ er stad ma emaint bremañ, na treutoc'h na lartoc'h. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 70.)
   • — Eur gward hepken, emezan, treutoc'h a vo va zoubenn !... — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 82.)
   • Ken bihan hag e vreur e oa, met treutoc'h. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 307.)
2. Treutoc'h eget :
3. Treutoc'h evit :
4. Treutoc'h-treutañ : muioc'h-mui treut
   • [...], a wele anezan gant truez o tizec'ha bemdez diwar e dreid hag o tont treutoc'h-treuta. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 17.)
   • — « [...] ; en enep eo a c'hoarvez, ha bemdez e welan e teuit da vezañ treutoc'h-treutañ ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 102.)

Gerioù heñvelster

• kastisoc'h

Gerioù enepster

• lartoc'h
• tevoc'h

Troidigezhioù

• galleg : plus maigre(s) ^(fr)