breur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg brodr.[1]
Meneget er C'hatolikon breuzr.
Kar d'ar gerioù kerneveurek broder, kembraek brawd (liester brodyr), skoseg bràthair, iwerzhonek bráthair, heniwerzhonek bráthir, a zeufe holl eus ur ger keltiek *brātēr.
Deuet eus ur wrizienn indezeuropek *bʰréh₂tēr, da dostaat ouzh ar gerioù sañskritek bhrātṛ (भ्रातृ), henc'hresianek phrátēr « kenvreur », latin frāter, saoznek brother, lituanek broterė́lis « breurig », henskavek bratŭ, hag all.[2]

Anv-kadarn

gourel benel
unander breur c'hoar
liester breudeur c'hoarezed
Breur ha C'hoar e Breizh (1871), gant William-Adolphe Bouguereau

breur /ˈbrøːr/ gourel (furm vihanaat : breurig, liester : breudeur)

  1. Paotr dezhañ ar memes tad hag ar memes mamm hag an den a gomzer diwar e benn.
  2. Tra c'hourel a zo kar d'an dra a gomzer diwar e benn.
    • Ar brezhoneg hag ar feiz
      a zo breur ha c'hoar e Breizh
  3. Paotr ezel eus un urzh relijiel.
    • Rak bet eo e skol al labourerezh-douar Breudeur Ploërmel, en Nivot, e parrez Lopereg. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 20.)
  4. ma breur


Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :