Mont d’an endalc’had

deuit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar deu-, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

deuit /ˈdøːit/

  1. Furm ar verb dont en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
— Ha c'hwi ? Eus a belec'h e teuit c'hwi ? » emezon, kennerzhet. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 13.)

Troidigezhioù

  1. Furm ar verb dont en eil gour lies an doare-gourc'hemenn

Troidigezhioù