e-lec'h ma

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ur meskaj etre
pe e, ha lec'h ma

Stagell isurzhiañ

e-lec'h ma /e'lɛxma/; a-wechoù el lec'h ma

  1. stagell isurzhiañ a verk al lec'hiañ.
    dirak ur gensonenn
    dirak stummoù verb a grog gant ur vogalenn:
    -bezañ en amzer-vremañ
    • An Aotrou de la Pruglaye, eus a vaner Keranrous, e Plouiann, e-lec'h m'emañ bremañ o chom e vab-bihan, an Aotrou de Champagny, a ra kement a vad dre ar vro, a gasas ur mevel kalonek en doa en e di... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 17.)
    • [...], damdost d'ar gêriadenn e-lec'h ma 'z oun ganet. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 152.)
    • — « Ho pag », eme Lom, kounnaret ivez, « a zo mat e-lec'h m'emañ. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 110.)
    • Setu bremañ ar ru Emile-Zola, e-lec'h m'emañ ar burev. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 8.)
    • Diskouez a ra al livadur ur gêriadenn war un uhelenn – pemp ti hepken – anavezet mat gantañ peogwir ez eo Lanverrien e-lec'h m'eo bet ganet, hag Herve ivez. — (Vefa de Bellaing, Ar peskig ruz, Al Liamm niv. 178, Gwengolo-Here 1976, p. 315.)
    • « ... Ha, mar n'eo ket ganet c'hoazh, e chomo al laonenn e-lec'h m'emañ, tra na vo ket oadet a-walc'h ar c'hannad-se evit c'hoari ganti ; ha pa zlefe daleañ e zonedigezh betek deiz ar Varn Ziwezhañ. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 49.)
    -bezañ en amzer-dremenet
  2. e-lec'h na
  3. e kement lec'h ma
  4. d'al lec'h ma


Troioù-lavar

Krennlavaroù

  • E-lec'h ma staot ur c'hi
    E staot daou pe dri
  • E-lec'h ma vez staget ar c'havr emañ ret dezhi peuriñ
  • E-lec'h ma vez ur c'hilhog ne gan ket ar yar
  • Hennezh a oar neuial evel ur c'hi plom
    E-lec'h ma kouezh e chom

Troidigezhioù