dilhad
Neuz
Brezhoneg
- Meneget er C'hatolikon (dillat).
- Da geñveriañ gant ar gerioù dillad en kembraeg, dyllas en kerneveureg.
Anv-kadarn
dilhad /ˈdiʎat/ liester pe strollder, (unanderenn : dilhadenn, pezh dilhad; liester: dilhadoù)
- Traezoù graet evit gwiskañ korf an den.
- « Pa 'z eo gwir », emezañ, « eo bet hardizh a-walc'h evit dont amañ, e-unan, en-noazh, e-pad an noz, e c'hell ivez 'michañs mont e-unan d'ar gêr bremañ pa 'z eo deiz ha pa eus dilhad en-dro dezhañ. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 109.)
- C'hoant an nevoa da gaout pep tra evitan e-unan: an arc'hant, da brenan dilhad kaer, hag ar c'hi ive, evit bean stummet brao, ha sevel en renk, mar gallje. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 2.)
- Gwiskamant.
- Ar re-ze a zo gwell ganto gwin-ardant evid na n'eo dillad da lakaad war o gwele. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 111.)