dezrevellañ
Neuz
Brezhoneg
Verb
dezrevellañ /dezreˈvɛlːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dezrevellet) (displegadur)
- Lavaret, skrivañ en-dro komzoù ha darvoudoù, evel ma'z int bet klevet pe gwelet
- (Ent strizh) Kontañ un dra bennak c'hoarvezet, pe ijinet
- Ha neuze, ma 'z eus unan bennak en ho touez hag a oar anezi gwelloc'h eget a ran-me, ma ! n' en deus nemet kemerout e bluenn ha skriva ar pez a zisoñjin, pe lemma beg e deod ha dezrevella anezi flour ha brao, ar pez n' oun ket evit ober. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 236.)
- Klask ober heñvel ouzh un den, ul loen bet gwelet, klevet
- Ober heñvel ouzh (unan bennak, un dra bennak) evit e c'hoapaat
- Adlavaret (un dra bennak) evel ma ra un heklev
- Ezteuler (un dra bennak) dre jestroù, hep sikour ar gomz