kontañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn kont hag al lostger -añ.
Verb 1
kontañ /ˈkɔ̃ntã/ (anv-gwan-verb : kontet) (displegadur)
- kontañ un dra bennak, un istor, buhez un den:
- Pell a zo emaoc'h o c'houlenn digant Yann Pennorz kontañ deoc'h e vuhez : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)
- kontañ un dra bennak da unan bennak
- Ne c'hellan ket kontañ deoc'h amañ kement tra a galon a voe graet e-pad emgann Kergidu ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 215.)
Troioù-lavar
Verb 2
- kontañ gant niveroù
- kontañ un dra bennak (arc'hant, tud)
- kontañ war unan bennak : krediñ e roio e sikour