c'halvas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus galvas gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep galvas
dre vlotaat c'halvas
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kalvas
amreizh c'halvas

c'halvas /ˈɣalvas/

  1. Furm kemmet ar verb galvel pe galviñ pe gelver pe gervel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
a) Un dervezh, war-dro teir eur goude kreisteiz, an Aotrou de Kermenguy a c'halvas d'e gaout, d'e gambr, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 22.)
b) Hag an tad-kaer, evit ma vije ar glaouer dereatoc'h da vont dirag e verc'h, a c'halvas pevar zoudard d'e walc'hi : nao lur saoun du ha seiz broust koad a voe uzet war e dro evit e gempenn. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 75.)
ch) Alanig a c'halvas gwreg ha bugaligou :
« Debrit, bugaligou, e-leiz ho kofouigou.
— (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 8.)
c'h) Ar roue a c'halvas neuze un niver bras a gouerion damsklav evit kleuziañ an douar. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 30.)
  • War-lerc'h ar rannig-ver e, da skouer :
a) Araok mont kuit euz he zi, e c'halvaz he bugale d'he c'haout evit kimiada diout-ho ha rei d'ezho he bennoz diveza; [...]! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 226.)
b) Pa welas n'en doa mui da zale dre ama, e c'halvas e vugale d'e gaout. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
ch) Eun de, an ôtro-man a goueas klanv hag, o kredi e oa arru tost d'ar maro d'ean, e c'halvas e vugale hag e lâras d'ê. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 1.)
c'h) Evit seveniñ e venoz, e c'halvas barrekañ ha brudetañ mistri-vañsonerion ar rouantelezh. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)