klañv

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek claff, kar d'ar gerioù kerneveurek klav, kembraek claf, heniwerzhonek clam « lovr », iwerzhonek clamh, skosek cloimh « rogn, gal ». Dont a rafent holl eus ur ger keltiek *klamos « klañv », gwrizienn KLÊM ha KLÄM, a gaver er gerioù sañskritek क्लामयति (klāmyati) « diviet eo », henc'hresianek ϰλαμαρός (klamarós) « gwan », ha latin clēmens.(Macbain)^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	klañv
Derez-uheloc'h	klañvoc'h
Derez-uhelañ	klañvañ
Derez-estlammiñ	klañvat

klañv /ˈklã/ /ˈklãw/

1. A zo fallaet e yec'hed, a zo dalc'het gant un droug bennak.
   • Da veurlajez druz
     ’Oant klañv gant ar ruzell. — (Anjela Duval, Stultennoù e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 196.)
2. Chifet, heget, hegaset-kenañ.
3. Klañv gant un dra pe un den : abalamour dezhañ.
   • Serr da c'henoù din, rak me zo klañv ganit-te ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 258.)
   • Klañv e oa gant ar gounnar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 258.)
4. Mont klañv.
   • Klañv e oan aet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 258.)

Gerioù enepster

• yac'h

Gerioù kevrennek

Gant un doareer

• klañv-bras
• klañv-fall

• klañv-moñs

Gerioù kevrennek all

• klañvdi
• klañv-diglañv

• klañvgarr
• klañdiour

Deveradoù

• diglañv
• gouglañv
• ki klañv
• kinglañv
• klañvaat

• klañvadurezh
• klañvenn
• klañvet
• klañvidik

• klañvour
• klañvus
• kleñved

• kleñvel
• kleñvien
• mont klañv

Troioù-lavar

• Krennlavar : klañv heb glac'har, kamm ki pa gar.

Troidigezhioù

• alamaneg : krank ^(de)
• esperanteg : malsana ^(eo)
• galleg : malade ^(fr)
• iwerzhoneg : tinn ^(ga) , breoite ^(ga)

• kembraeg : claf ^(cy)
• kerneveureg : klav ^(kw)
• saozneg : ill ^(en) , sick ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne