bi

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar b-, pennrann ar verb bout (bezañ), hag an dibenn-ger -i[1].

Furm verb

bi /ˈbiː/

  1. Furm verr ar verb bout/bezañ en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Ne vin ket paeet ? Bi. — (?, p. ?.)
Pôtr kêz, ne vi ket eur martolod, ken ma po grêt eur veaj e mor ar Su, hag e bourz eun teir-gwern. [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 178.)
« Na ra ket gwad-fall, Soaz, pelloc'h amzer c'hoazh e vi marv eget ne vi paour ! » — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 9.)
— Lazhet a' teus kure Brelevenez, den fall, a lâras ar wreg ; bremañ e vi lazhet ivez ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 201.)
« Na ra ket gwad-fall, Soaz, pelloc'h amzer c'hoazh e vi marv eget ne vi paour ! » — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 9.)
« Neuze ne vi ket anavezet ken. -Bin. » — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 197.)

Stummoù rannyezhel

Ar furm hir bezi an hini eo a vez graet ganti e gwalarn Breizh.

Notennoù ha daveennoù

  1. War ar wrizienn b- e tispleger stummoù boutin an doare-diskleriañ ha stumm berr an doare divizout bremañ. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Brest, 1947, 1976, p. 206.)

Troidigezhioù


Bambara

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Adverb

bi /Distagadur ?/

  1. Hiziv

Euskareg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan pegementiñ

bi /bi/

  1. Daou
  2. Div

Deveradoù


Niver a-raok :
bat
Niveroù en euskareg Niver war-lerc'h :
hiru