berr

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : berr-, Berr, ber

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (berr).
Da geñveriañ gant an anvioù-gwan byr (g) ha ber (b) en kembraeg, ber en kerneveureg, birros en galianeg.
Anavezet evel anv-tiegezh : Le Berre, Berrehar (berr e c'har), berrezay (berr e sae).

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen berr
Derez-uheloc'h berroc'h
Derez-uhelañ berrañ
Derez-estlammiñ berrat

berr /ˈbɛːr/; ken berr/ker berr; pegen berr/peger berr.

  1. Bihan e hed (hent, beaj, devezh, dilhad, levr)
    • ur fri berr : togn
    • gwiskañ ur bragoù berr, ur sae verr
    • an hent berrañ
    • plegoù berr (war an hent) : kromm kenañ
  2. Ha ne ya ket betekk penn, betek ar pal:
    • un tenn re verr, ur voul verr, ul lamm berr
  3. (Rouez) tanav :
  4. kroc'hen berr.
  5. douar berr
  6. bezañ berr e votoù, kaout botoù berr: bezañ gwarizius
  7. bezañ berr un dra gant un den : rouez
  8. Berr eo an arc'hant, ar boued.
  9. kavout berr
  10. mont berr

Gerioù enepster

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Teod hir, dorn berr

Troidigezhioù

Adverb

berr

  1. krenn

Deveradoù

Anv-kadarn

berr gourel; liester berroù